خدایِ جانم ممنونم

خداجونم؟

نمیخوام ناله کنم ولی خب میدونی که آدما ظرفیتشون کمه، منم آدمم خو

چرا اینقدر باید محدود باشم؟ چرا نباید بتونم راحت برم بیرون؟ چرا از دیدن بهترین آدمای زندگیم محرومم؟ چرا نتونم باهاشون ساعتی خوش باشم بدون دلهره و دل آشوبِ؟ چرا باید بخاطر محدودیتم دوستای ِ ساده و پاکم ُ ناراحت و دلگیر کنم؟ چرا ناخواسته باید دور شم ازشون ؟ چرا زندگی من اینقدر محدود شده؟

چرا ؟ چرا؟ چراااااااااا خدایِ جانم؟