انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم ..

وجه اشتراک حال دلم با حال امشب فقط تو گرفتگیش ه  ..

از خودم خجالت میکشم، همه گریه هام، همه اشکام، همه دلتنگیام فقط و فقط بخاطر خودمه ، روضه ی امام حسین گوش میدم، تصاویر کربلا رو میبینم ، بغضمم میترکه ، اشکامم قل میخوره پایین ولی خودمو که نمیشه گول بزنم ۹۰ درصدش بخاطر دل و غصه خودمه .. این ناراحتم میکنه دلم می خواست حداقل این شبا بخاطر غم دل رباب،بخاطر وفاداری ابوالفضل(ع)،بخاطر غم زینب،بخاطر خون صورت علی اصغر،  بخاطر تنهایی امام حسبن(ع) و .. باشه ، دلم نمیخواست بخاطر نفس خودم اشک بریزم .. 

خدایا تسکین همه درد ها تویی ... 

یا قمربنی هاشم شرمندم ..

منطقی شدنم را آرزوست ..

بزرگترین خصوصیتِ بدِ وجودم همین ایده آل گرایی ه . لذت بردن از زندگی رو ازت میگیره . نمیتونی اگه رویاهات کامل محقق نشد، به کمترش رضایت بدی . نمیتونی ایده آل زندگیتو از مرزِ 100 به 50 یا حتی 60 برسونی . هرچیزی کامل و بی نقصشُ دنبالی . خودتم میدونی که امکانش سخته، باور داری نشدنیِ ولی همچنان ی چیزی تو وجودت تلنگر میزنه که اگه بهش ایمان داشته باشی، نشدنی رو به واقعیت تبدیل میکنی . گاهی کم میاری و به این فکر میکنی که شعارِ ولی باز همون ایده آل گرایی میاد سراغت که نمیتونی خودتُ اروم کنی و به آرامش برسونی ..
واقعا جایِ حسرت داره دیدن آدمایی که منطق گرا هستن ، از هرچیزی ، هر مسئله ای ی نقطه ی مثبت که میبینن ،منفی هاشو شطرنجی میکنن که دنیایِ وجودشونُ خاکستری نکنه ..
منطقی شدنم را آرزوست ..

ببار بارون ، ببار

خدا هم اگه میدونست بارون میتونه حالمو زیر و رو کنه و ی دوپینگ قوی واسه حالم ه ، بجای زندگی تو کویر، زندگی توغرب کشور و بهم میداد اینجوری سرم با بارون گرم میشد و بیخیال بقیه خواسته هام میشدم و خدای جان هم از شر من و نق زدنام خلاص میشد .. والااا

بشنوید

بعضی وقتام باید گفت اصلا من بد، تو خوب

یادم باشه هروقت نمار میخونم ، یا هروقت چادر سرم میکنم، یا هروقت تسبیحی تو دستم گرفتم ،برم تو چش و چال بقیه ، که بفهمن مسلمونی فقط توظاهر نیست ... ولی حیف نمیتونم
باید سکوت کرد و گفت اصلا تو نامبر وان

دست در دست تو هر کوچه دویدن دارد

قصه با طعم دهان تو شنیدن دارد

خواب در بستر چشمان تو دیدن دارد

وقتی از شوق به موهای تو افتاده نسیم

دست در دست تو هر کوچه دویدن دارد

تاک از بوی تنت مست به خود می پیچد

سیب در دامنت احساس رسیدن دارد

بیخ گوش تو دلاویزترین باغ خداست

طعم گیلاس ازین فاصله چیدن دارد

کودکی چشم به در دوخته ام.. تنگ غروب

دل من شوق در آغوش پریدن دارد

"بوسه" سربسته ترین حرف خدا با لب توست

از لب سرخ تو این قصه شنیدن دارد ..

+اصغر معاذی 

+ بعضی شعرا ربطی به حالت نداره ولی وقتی میخونیش ی وجه تشابه باهاش داری ، اونم دلگیری و دلتنگی ه 

دلتنگم و باهیچکسم میل سخن نیست ...

ای کاش هیچکس طعم تلخِ همدمِ اجباری( جاست فورس) رو تجربه نکنه . لحظه لحظه ش غمِ که میشینه تو چشات و بغضِ که میشه سدِ راهِ نفس ت ...

هیچوقت اثرش از زندگیت پاک نمیشه و تا لحظه ای که نفس میکشی باید حسرتش ُ به دوش بکشی و اینقدر وزنش رو شونه هات بالا میره که توانی برات نمیمونه که تحمل کنی ، تا حدی که از دردش ناله میزنی و صدات تو وجود خودت محو میشه ...

زندگیت به یکباره رنگِ خاکستری به خودش میگیره و انگیزه ای نمیمونه برای کار و زندگی ...

دنیایی که پر از لذتِ ، پر از شورِ ، پر از لحظه های نابِ دوست داشتنِ ، برات بشه قفسی که فقط میله های بلندشو میبینی و پری برای پروازت نمیبینی ...

حتی اگه در قفس باز بشه و بخوای بپری، بالهات مثل سابق نمیشه ، اینقدر خسته س که نا نداره...

کوچکترین چیزها برات میشه حسرتی که به هرکس بگی یه لبخندِ پهنِ مسخره تحویلت میده که یعنی بدبختِ بیچاره اینم چیزی ِ که آرزو بشه برات ؟! پس باید آرزوهاتُ در نطفه خفه ش کنی که مبادا صداش در بیاد و بشی مورد تمسخر ...

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست

کَس در همه آفاق به دلتنگی من نیست...

بشنــــوید ...

تنها گزینه ی فعال همون " هیچی " هست

میگه : چته؟ چرا نمیگی چی شده ؟ چرا ساکتی ؟

من : چیزیم نیست

میگه : هست ولی نمیگی ، بگو ..

من : هیچی نیست ..

میگه : بگو نمیخوام بگم

واقعا چی به سر آدم میاد که قفل دهانشو پیش هیچکس باز نمی کنه ، چی میشه که در جواب همه سوالات بهترین و راحت ترین گزینه که همون کلمه ی مقدس ه " هیچی" هست رو به زبون میاره ، چی میشه که خروار خروار حرف تو دلش هست ولی قدرت بیان رو نداره ؟ 

البته توانش هست ولی درک ه مقابلش وجود نداره ، گوشی که بتونه هضم کنه حرفای دل و وجود نداره ، اعصابی که بخواد فوکوس کنه و بفهمه پیدا نمیشه .. 

و این درد ه بزرگی ه که اینقدر حرف ه نگفته تودلت تلمبار بشه که اضافه هاش از چشمات بریزه بیرون و نتونی تبدیل به گفتارش کنی ..

یا خیلی مصرّم یا زیادی خوش بین

که هنوز امید دارم بشه ارزوهام و تو لباس واقعیت ببینم ...

یکی نیست بگه خودتو اذیت نکن مثل بچه ادم حرفتو بزن

واقعا درک و فهم رفتار بعضیا برام گنگ و نامفهوم ه .. نمیتونم بفهمم نیتش چیه ، نمیتونم متوجه بشم هدفش چیه ..

حس بدی ه که ندونی کسیکه برات خیلی عزیزه دلیل بعضی کاراش چیه ، یا واقعا چی تو دلش میگذره .. اینجوری خودتم سردرگمی نمیدونی چجوری جبهه بگیری یا چجوری رفتار کنی و عکس العمل نشون بدی

بعضی وقتا اینقدر ذهن خسته میشه که توان درک و فهمیدن رفتار و برخوردها رو نداره .. نمیتونه ...

اینجور مواقع چیکار باید کرد واقعن؟!

چی باید بهشون گفت ؟!!

وقتی ی آدم که دم از شعور میزنه و به کارمندِ خانوم که میرسه صداشو میبره بالا و زور میگه و فاتحه ی اعصاب آدمُ میخونه چی باید گفت ؟!!!!!!!!!!!

باید مدارکشو انداخت جلوش ؟

+ واقعن متاسفم براشون