حداقل تونگاه اول لبخند بزنید، پلیز

همیشه تو اوج ناراحتی و گرفتگی م که باشم وقتی به کسی میرسم حداقل همون لحظه نشون نمیدم. غم و اخمم محو میشه طوریکه باهاش می خندم و خیلی شاد برخورد میکنم، این بنظرم خوبه چون از ادمایی که وقتی بهشون میرسی ناله میزنن و از چشاشون حالشونو میخونی بدم میاد.... سر همین خصوصیتم هرکی میبینتم اصلا باورش نمیشه حتی غمی دارم یا ناراحتم... حالا دیروز رفتم آرایشگاه موهامو کوتاه کنم ی دختره شروع کرد به حرف زدن و به اینجا رسوند که چن سالته و این خاله بازیا ، گفت خوش بحالت چقد شادی چقد می خندی و غم نمیدونی چیه منم ی لبخند مصنوعی و پهن تحویلش دادم گفتم توام بخند و اینا که دیگه تو هرحرفش میگفت من داغونم من بدبختم .... همون لحظه میخواستم دست آرایشگر و بزنم کنار و فرار کنم.... 

میخواستم توچشاش زل بزنم بگم آخه با هر غریبه ناله کردن و گفتن بدبختم سودی داره؟ دردت کم می شه؟ تسکینه برات؟ بابا دست وردارین ، اینهمه میگن حتی اگه بدبختی به زبون نیارین، این خودش غم و بدی میاره واقعیته چرا نمی‌فهمین؟.....

اصلا بمب انرژی منفی تووجودشون نهفته س تا بهشون میرسی هرچی موج منفی هست ی باره خالی میشه تو وجودت و تبعاتش خیلی زمان میبره که پاک شه از قلب و ذهنتون.....

بترسین ازین آدما بترسین