به کجا رفتیم و به چی رسیدیم ؟!

مورد ۱، میگه: شوهرم ناراحت ه از دستم چون زیاد گوشی تو دستم ه

مورد ۲،میگه : شوهرم میاد خونه تا وقت خواب فقط توجه ش به گوشی ه

مورد ۳، میگه : زندگیمون یکنواخت شده ، سرگرمیمون شده گوشی، نه توجهی نه لذتی 

و و و ...

چرا هرچیزی که اپیدمی میشه ، شورشو در میآریم ؟

چرا شعور استفاده رو بلد نیستیم؟

چرا مکان و زمان هرچیزی رو نمیدونیم ؟

واقعا چرا داریم با زندگی و لذت و عشق و آسایش و ارامشون بازی میکنیم ؟

چرا قدر چیزی که داریم رو با هرچیزی و به هر قیمتی زیر پامون له میکنیم ؟

واقعا اینقدر سخت ه جوابش که معدودن کسایی که بلد باشن ؟

زندگی اینقدر بی ارزش شده، کنار هم بودنا اینقدر عادی شده که امثال گوشی و اینترنت جاشو بگیره ؟

بیرون رفتنا ، چشم تو چشم هم حرف زدنا ، باهم قدم زدنا ، نتیجه ش بد بود که حالا سرمونو بردیم زیر خروار خروار تکنولوژی و ازش به اصطلاح لذت میبریم ؟ 

اصلا می فهمیم آرامش چیه ؟ می فهمیم واقعیت چیه ؟ می فهمیم بودن و حس کردن چیه ؟ یا اینکه نه یادمون رفته ؟ یادمون رفته زندگی چطور بود ، لذت بردن چطور بود، آرامش رسیدن چطور بود ؟!!

چقدر راحت چیزای گرانبها رو داریم از دست میدیم ..

حیف ...